Bronił praw pracowników, dostał dyscyplinarkę

Jacek Haloszka przepracował 37 lat. Większość w pogotowiu ratunkowym. Najpierw jako kierowca, później jako ratownik. Właściwie brakuje mu 5 lat do emerytury. Jednak niedawno, wraz z dwoma kolegami z Przemyśla, otrzymał dyscyplinarne zwolnienie z pracy. Dlaczego? Twierdzi, że za to, że upominał się o godną płacę dla siebie i swoich kolegów. Dyrektor Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Przemyślu, która skupia obecnie pogotowia z czterech powiatów byłego województwa przemyskiego, Rafał Kijanka uważa, że „zwolnienie związane było z ciężkim, umyślnym naruszeniem obowiązków pracowniczych, stwarzającym zagrożenie dla funkcjonowania zakładu pracy oraz życia i zdrowia pacjentów”.

Jacek Haloszka, jako szef Międzyzakładowej Organizacji Związkowej Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Ratowników Medycznych w Jarosławiu, upominał się, podobnie jak szefowie dwóch związków zawodowych w Przemyślu, o wyższe płace dla swoich kolegów. – Właściwie ratowników i medyków poróżniła ustawa, która wprowadził wyższe prace dla ratowników posiadających wykształcenie licencjackie i niższe, dla tych, którzy na przykład skończyli studium policealne. Niestety, takich pracowników bez licencjatu w naszym jarosławskim pogotowiu jest zdecydowanie więcej. Ale oni posiadają kilkudziesięcioletnie doświadczenie w swojej pracy. Kiedyś były takie czasy, po liceum czy technikum kończyło się policealne studium medyczne, które przez lata funkcjonowało w Jarosławiu. Nie było dostępu do wyższych uczelni. Teraz, zamiast policealnego studium w jarosławskiej uczelni są studia dla medyków. Ale ratownicy bez licencjatu posiadają ogromne doświadczenie. Dlaczego więc mają tracić na wynagrodzeniu? – pyta Jacek Haloszka.

To stało się kością niezgody, tym bardziej, jak podkreśla, podczas rozmów z dyrekcją  Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Przemyślu padły obietnice, że jeżeli rzeszowska stacja wyrówna płace ratowników, przemyska zrobi to samo. – Rzeszów wyrównał, a u nas pozostało bez zmian – mówi J. Haloszka. – A związki są po to, by walczyć o pracownika – dodaje. Twierdzi, że on i pozostali dwaj szefowie przemyskich związków od lipca br. zwracali się pisemnie do dyrekcji i prosili o podwyżki, ale to pozostawało bez odzewu.

Ratownik jest tylko człowiekiem

Jak tłumaczy Jacek Haloszka, w trakcie kierowania próśb do dyrekcji sporo ratowników zaczęło korzystać ze zwolnień chorobowych. – Ludzie byli zmęczeni trzema falami koronawirusa. Zapowiadana jest czwarta fala. Chcieli sobie odpocząć, nabrać sił po ciężkiej pracy i przed kolejną ciężką pracą. My liczyliśmy, że może dyrekcja zauważy, że ratownik jest tylko człowiekiem, że karetka bez obsady nie pojedzie sama do chorego czy do wypadku. Niestety, to my, związkowcy, zostaliśmy oskarżeni o namawianie ludzi, by uciekali na zwolnienia chorobowe, o to, że my wymuszamy w ten sposób podwyżki, że my namawiamy do nieodbierania telefonów od pracodawcy, że zastraszamy ratowników, którzy przyszli na zastępstwo. A to nieprawda. Zdarzyło się, że trzy razy karetka nie wyjechała z braku obsady. Dyrektor oskarżył nas, że to nasza wina i oddał sprawę do prokuratury. A do obsadzana karetek nie są szefowie związków, a korordynator – podkreśla Jacek Haloszka, szef jarosławskiej Międzyzakładowej Organizacji Związkowej.

Czasami trzeba kogoś wyrzucić – twierdzi poseł Pamuła

Jak informuje ratownik 12 sierpnia dyrekcja powiadomiła związki o zamiarze zwolnienia trzech ratowników, jak się okazało trzech przewodniczących związków zawodowych, dwóch z Przemyśla i Jacka Haloszkę z jarosławskiego pogotowia. 13 sierpnia wszyscy trzej otrzymali zwolnienia z art. 52 Kodeksu pracy, czyli... z winy pracownika. Ratownicy o pomoc poprosili parlamentarzystów. – Na nasze prośby odpowiedział poseł Tadeusz Chrzan i poseł Teresa Pamuła. O ile pan Chrzan chciał nam pomóc, negocjował, rozmawiał z dyrekcją i z nami, to pani poseł Pamuła powiedziała, że czasami trzeba kogoś wyrzucić za burtę, by statek mógł płynąć dalej. Poseł Chrzan proponował, by dyrekcja przywróciła nas do pracy, dyrektor zgadzał się na to, ale pod warunkiem, że zwolnimy się sami. A my nie czujemy się winni, nie mamy powodu, by się zwalniać z pracy – tłumaczy Jacek Haloszka.

W obronie kolegów podpisało się 43 na 47 pracowników jarosławskiego pogotowia, w Przemyślu na 76 podpisy złożyło ponad 60 pracowników.

Zwolnieni pracownicy o rozstrzygnięcie zasadności zwolnień zwrócili się do sądu. Dyrekcja natomiast zwróciła się do prokuratury. Nie chce do czasu zakończenia sprawy komentować jej i wypowiadać się na ten temat. Na swojej stronie zamieściła oświadczenie i do jego treści odesłał nas dyrektor Rafał Kijanka.

Do sprawy na powrócimy.

Ekz

Fot. Ewa KŁAK-ZARZECKA