
Wybierając okna i drzwi zewnętrzne, należy brać pod uwagę nie tylko kwestie wizualne oraz cenę. W kontekście strat ciepła, a więc i kosztów ogrzewania, kluczowy jest współczynnik przenikania ciepła. Zasada jest prosta: im niższa przepuszczalność, tym lepsza izolacja i mniejsze straty ciepła. Jednak nawet najlepsze drzwi zewnętrzne mogą się z czasem zużyć. W toku eksploatacji drzwi się rozregulowują, w efekcie czego zaczynają zawadzać o podłogę, trudniej je zamknąć i stają się nieszczelne. Dlatego drzwi należy systematycznie konserwować i regulować. Na szczęście, w przypadku najpopularniejszych zawiasów drzwiowych, jest to stosunkowo proste i możliwe do wykonania we własnym zakresie.
Odpowiedź na to pytanie częściowo padła powyżej. Otóż drzwi zewnętrzne do mieszkania, a zwłaszcza domu jednorodzinnego, pełnią ważne funkcje, tj.:
chronią domowników i mienie znajdujące się wewnątrz przed włamywaczami;
zapewniają dobrą izolację cieplną oraz akustyczną.
Niestety, z biegiem czasu drzwi stają się mniej szczelne. Dotyczy to nawet tych skrzydeł, które zamontowano poprawnie. Położenie skrzydła zmienia się na tyle, że drzwi stawiają opór podczas zamykania i otwierania. Często zaczynają też zawadzać o ziemię. Ma to poważne konsekwencje, tj.:
ryzyko porysowania podłogi lub ościeżnicy;
stopniowe niszczenie zawiasów;
zwiększony współczynnik przenikania ciepła;
gorsze wyciszenie;
zwiększone ryzyko łatwiejszego wyważenia drzwi;
trudność w otwieraniu lub zamykaniu drzwi.
Niewłaściwie wyregulowane drzwi stanowią więc duży problem. Jeżeli są poprawnie zamontowane i ustawione, ograniczają straty ciepła, nie przepuszczają dźwięków dochodzących z zewnątrz, łatwo się otwierają i zamykają, a także stanowią trudną przeszkodę dla włamywaczy.
Warto sprawdzić położenie drzwi przynajmniej raz w roku. O rozregulowaniu zawiasów świadczą pewne symptomy, różne w zależności od natury problemu – niewłaściwego położenia skrzydła względem ościeżnicy lub nieprawidłowego docisku, tj.:
objawy świadczące o niewłaściwym położeniu drzwi względem ościeżnicy: otwieranie i zamykanie drzwi wymaga znacznej siły, zawadzają one o podłogę, skrzypią, widać, że skrzydło jest krzywo ustawione
objawy świadczące o niewłaściwym przyleganiu drzwi do ościeżnicy: świszczenie wiatru, gorsza izolacja akustyczna, widać promienie słońca przenikające z zewnątrz.
Regulowanie drzwi zewnętrznych przebiega różnie, w zależności od rodzaju zastosowanych zawiasów, tj.:
standardowa konstrukcja przylgowa – zawiasy są widoczne i wkręcane;
konstrukcja bezprzylgowa (zlicowana) – zawiasy są wpuszczane (zwykle ukryte, rzadziej widoczne).
Większość domów jest wyposażona w drzwi zewnętrzne przylgowe, które najczęściej są zamocowane na trzyelementowych zawiasach czopowych. Do ich regulowania w trzech płaszczyznach służą klucze imbusowe:
dwie śruby w górnej części zawiasu – stosowane do regulowania położenia skrzydła w poziomie oraz w pionie;
śruba w dolnej części zawiasu – służy do zwiększania lub zmniejszania docisku skrzydła drzwi do ościeżnicy
KROK 1: Sprawdzenie wypoziomowania skrzydła – najlepiej i najdokładniej można to zrobić przy pomocy poziomicy. Położenie drzwi jest prawidłowe, jeżeli skrzydło nie ociera o ościeżnicę.
KROK 2: Dokręcenie lub wykręcenie pierwszej śruby w górnych częściach zawiasów – podczas wkręcania śruby, skrzydło nachodzi na ościeżnicę, podczas wykręcania – przesuwa się w stronę zawiasu. Po wyregulowaniu należy ponownie użyć poziomicy i sprawdzić, czy skrzydło jest wypoziomowane.
KROK 3: Dokręcenie lub wykręcenie drugiej śruby w górnych częściach zawiasów – służą one do regulowania drzwi w pionie (np. jeżeli skrzydło szoruje o próg). Podczas wykręcania śruby, skrzydło unosi się do góry, w trakcie dokręcania – opada.
Położenie drzwi można sprawdzić także bez poziomicy. Zamiast niej trzeba użyć taśmy malarskiej i kartki.
Aby sprawdzić, czy drzwi równo nachodzą na ościeżnicę, wystarczy:
Przykleić dwa kawałki taśmy malarskiej na boku ościeżnicy (po jednym na górze i na dole) w miejscu nachodzenia skrzydła przy zamykaniu.
Zamknąć drzwi i zaznaczyć ołówkiem krawędź skrzydła na obu kawałkach taśmy.
3. Otworzyć drzwi i zmierzyć odległość obu kresek od krawędzi ościeżnicy (powinna być identyczna).
Aby sprawdzić docisk skrzydła do ościeżnicy, wystarczy:
Włożyć kartkę pomiędzy ościeżnicę a skrzydło po zewnętrznej stronie drzwi.
Zamknąć drzwi i poruszać kartką (w górę, w dół, wyciągnąć – kartka nie powinna przesuwać się swobodnie, bo to świadczy o zbyt słabym docisku).
Od strony technicznej, regulowanie zawiasów przylgowych drzwi wejściowych jest stosunkowo proste. Poziom trudności wzrasta, jeżeli są to drzwi wyposażone w zawiasy skrzydełkowe (3D), w których poszczególne elementy łączy ułożyskowany trzpień.
Tak zbudowane zawiasy najczęściej mają cztery otwory. Trzy z nich służą do ustawiania drzwi w różnych płaszczyznach (w pionie i poziomie, położenie trzeciego wpływa na głębokość osadzenia). Czwarty otwór kryje nakładkę kontrującą – przed rozpoczęciem regulacji trzeba ją poluzować. W takiej sytuacji bezpieczniej jest poprosić o pomoc fachowca albo przynajmniej zapoznać się z instrukcją obsługi drzwi.
Fakt, że warto systematycznie kontrolować i korygować położenie drzwi zewnętrznych, nie budzi żadnych wątpliwości. W toku codziennej eksploatacji skrzydło jest narażone na zużycie. W konsekwencji może skrzypieć, zahaczać o podłogę, przyczyniać się do nadmiernych strat ciepła. Systematyczne regulowanie i konserwowanie drzwi zewnętrznych jest więc nie tylko wskazane, ale wręcz konieczne.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie