Dziś 12. rocznica śmierci senatora Andrzeja Tadeusza Mazurkiewicza

Dziś dwunasta rocznica śmierci Andrzeja Tadeusza Mazurkiewicza, senatora RP, wiceburmistrza Jarosławia, posła na Sejm RP, dr. nauk prawnych, pisarza.

Andrzej T. Mazurkiewicz zmarł w wieku 45 lat. 18 marca 2008 roku zasłabł podczas robienia zakupów z żoną. W jarosławskim szpitalu stracił przytomność. Lekarze stwierdzili pęknięcia tętnika. Został przetransportowany do Centrum Kardiologii w Aninie. Niestety, nie wybudził się po operacji. Został pochowany 26 marca na jarosławskim Starym Cmentarzu. Osierocił dwóch synów: bliźniaków -  Wiktora i Konrada.

Od 1981 należał do Konfederacji Polski Niepodległej. Działał w strukturach podziemnej KPN i „Solidarności”. W latach 1982–1989 był zatrzymywany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Współpracował z prasą podziemną, m.in. „Pobudką”, „Gazetą Polską KPN”, „Czarno na Białym”.

W wieku 28 lat został posłem na Sejm RP z ramienia KPN-u I kadencji, mandat sprawował do 1993 r. Od 1994 do 1997 pełnił funkcję wiceburmistrza Jarosławia. W 1997 został ponownie wybrany do parlamentu RP, gdzie do 2001 zasiadał w Senacie IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W tym czasie był także radnym Rady Miasta Jarosławia. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany senatorem VI kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci uzyskał mandat senatorski, otrzymując 129 957 głosów.

Miasto zawdzięcza mu wiele inwestycji i inicjatyw. Głównie dzięki niemu, przy wsparciu wielu osób i środowisk, powstała Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Jarosławiu, obecnie Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna.

Był autorem książek: Czarny Piotruś (1989), Piotr I, Katarzyna I – historia nieznana (1996), Upadek aniołów (1997), Anioły śmierci (1999), Zemsta aniołów (2006).

Odznaczony został pośmiertnie przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz w 2018 roku przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę „Krzyżem Wolności i Solidarności”, który w siedzibie IPN-u w Rzeszowie odebrała jego żona Joanna.

Niestety, do dziś nie doczekał się ulicy nazwanej jego imieniem.  

Ewa KŁAK-ZARZECKA