Cerkwie ziemi jarosławskiej. Dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie kościół rzymskokatolicki p.w. Narodzenia NMP w Świętem

Skarbem ziemi jarosławskiej są piękne, zabytkowe cerkwie. Niektóre drewniane, inne murowane. Jedne są zadbane, inne niestety niszczejące. Nie wszystkie są dziś cerkwiami. Część służy jako kościoły rzymskokatolickie, a niektóre są w ogóle niewykorzystywane. W czasie tegorocznych wakacji chcemy pokazać choć część z tych pięknych świątyń, które są dziedzictwem naszych przodków, a które w dobrym stanie winniśmy przekazać następnym pokoleniom.

W tym tygodniu ponownie zaglądamy do gminy Radymno. W samym mieście cerkwi dziś nie ma, nie przetrwała wojen. Kiedyś modlono się w cerkwi Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny z 1911 roku, która stała tam, gdzie dziś mieści się boisko przy budynku dawnej szkoły. Świątynia ucierpiała podczas I i II wojny światowej, a po delegalizacji Kościoła greckokatolickiego, przez krótki okres cerkiew była kościołem rzymskokatolickim. Potem przekształcono ją na magazyn, a w 1961 roku – zburzono.

Za to bardzo blisko Radymna, w miejscowości Święte stoi okazała cerkiew, która dziś służy wiernym jako kościół rzymskokatolicki. Jak czytamy w wydanym w ubiegłym roku przewodniku „Twoje Miejsca – Twoje Dziedzictwo. Ziemia Jarosławska – Svidnik”, murowaną cerkiew wystawiono w Świętem w 1932 roku w miejscu pierwotnie drewnianej, a potem murowanej świątyni, która uległa zniszczeniu w roku 1914, w czasie I wojny światowej. Cerkiew jest dziś rzymskokatolickim kościołem parafialnym. Parafia w Świętem została wydzielona z parafii Radymno w roku 1952. Gruntowny remont przeszła ta budowla w roku 1985. Jak podaje wspomniany przewodnik, ołtarz główny został zakupiony z kościoła Franciszkanów w Przemyślu. Z parafii Czyszki koło Lwowa pochodzą obrazy Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz św. Antoniego z Padwy oraz inne dewocjonalia, które przywieźli wypędzeni ze swojej rodzinnej miejscowości wierni. To m.in. rzeźby: Najświętsze Serce Pana Jezusa, Matka Boska Niepokalana i św. Józef.

hl