Cmentarz z okresu I wojny światowej w Korzenicy

I wojna światowa, w której Polakom przyszło walczyć niejednokrotnie przeciwko sobie, pozostawiła w miejscowościach powiatu jarosławskiego wiele smutnych pamiątek. Gdy w okolicę Sanu i Lubaczówki przeniósł się front, stoczono tu wiele krwawych bitew, a te przyniosły tysiące ofiar. Większość poległych spoczęła na pobliskich polach. Miejsca pochówku przez lata niszczały. Dziś odzyskują one powoli należny im szacunek.

Cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej w Korzenicy w gminie Laszki zajmuje powierzchnię 75 arów. Na jego terenie znajduje się 69 mogił zbiorowych w formie długich ziemnych wałów. Spoczywają tutaj żołnierze wszystkich walczących armii, który polegli w 1915 roku. Jak czytamy w prowadzonej przez urząd wojewódzki ewidencji wojska niemieckie i austro–węgierskie szturmowały pozycje Rosjan rozlokowanych na okolicznych wzgórzach, doszło do walki na bagnety. Brak jest danych, co od liczby pochowanych. Znaczną część stanowili zidentyfikowani. Na mogiłach umieszczone były, charakterystyczne dla cmentarzy tego terenu, pięcioramienne tabliczki ceramiczne z danymi o pochowanych. Całość otoczona była wałem ziemnym. W centrum wysoki krzyż drewniany. Nieotoczony należytą opieką cmentarz popadł w zapomnienie.

W 1991 roku uporządkowano wnętrze i wykonano trwałe ogrodzenie w formie betonowych słupków połączonych metalowymi rurami. Wejście przez niewysoką bramkę. Przez kolejne lata kontynuowano prace. Centralny krzyż otoczono okrągłą balustradą. Przed nią, na niewielkim betonowym cokole, umieszczona jest metalowa tablica o treści:

 „CMENTARZ WOJENNY Z I WOJNY ŚWIATOWEJ W KORZENICY

TU SPOCZYWAJĄ ŻOŁNIERZE ARMII AUSTRO – WĘGIERSKIEJ,

ROSYJSKIEJ I NIEMIECKIEJ

POLEGLI W MAJU 1915 R.”

 Zachowane tabliczki imienne umieszczono na specjalnych betonowych postumentach ustawionych wzdłuż wyżwirowanej głównej alei. Część położono u podnóża krzyża. Podczas remontu wycięto pierwotne zadrzewienie i nasadzono nowe drzewa i krzewy iglaste. Cmentarz został w 1995 roku z urzędu wpisany do rejestru zabytków (A-790) jako miejsce spoczynku nieustalonej liczby żołnierzy niemieckich, rosyjskich i austro–węgierskich, założony w 1915 roku.

elz

FOT. PUW