Po prostu kuchnia jarosławska

Kuchnia otwartej niedawno restauracji Siwa Kurka nawiązuje do bardzo bogatej, różnorodnej tradycji dawnego Jarosławia, który zamieszkiwali (i po części wciąż zamieszkują) Polacy, Rusini, Żydzi, Ormianie. To po prostu kuchnia jarosławska. Miasto od dawna na takie miejsce czekało.

Nasza oferta to kuchnia regionalna, ale w specyficznym wydaniu. To kuchnia po trosze galicyjska, po trosze polska, rusińska, ormiańska, żydowska. Chcieliśmy stworzyć taką restaurację, w której jedzenie można nazwać z czystym sumieniem jedzeniem jarosławskim – mówi Łukasz Słotwiński, jeden z twórców restauracji Siwa Kurka w kamienicy Rynek 6 na Rynku. Restaurację otwarto 4 sierpnia.

Śniadanie na Rynku

Nie lada gratką jest zjedzenie śniadania w restauracji na Rynku. A Siwa Kurka taką możliwość daje. Już pierwsze dni funkcjonowania restauracji pokazały, że to oferta trafiona. – Zauważyliśmy brak miejsca, w którym można zjeść śniadanie. A nawet nie tyle zauważyliśmy, co przeżyliśmy to na własnej skórze – podkreśla Piotr Kaplita, drugi z trzech twórców Siwej Kurki. Trzeci to Paweł Kuźniar. – Wszyscy lubimy Jarosław i jego historię, więc postanowiliśmy do tej historii nawiązać – podkreśla Łukasz Słotwiński. Od poniedziałku do soboty restauracja otwiera swoje podwoje już o godzinie 8 rano, by można było zjeść wspomniane śniadanie. W niedzielę otwarcie następuje o godzinie 10.

Echa jarosławskich kultur

Nie samymi śniadaniami klienci Siwej Kurki żyją. Wręcz przeciwnie. Dania główne to okręt flagowy tego miejsca. To potrawy, które nawiązują do bogatej i różnorodnej historii miasta. Wśród nich jest na przykład dolma, czyli ormiańskie gołąbki zawijane w marynowane liście winogron. Wewnątrz znaleźć można ryż i mięso. – To potrawa przygotowana i dziś na co dzień przez rodziny ormiańske mieszkające w Jarosławiu – mówi Łukasz Słotwiński. Innym z dań nawiązującym do ormiańskich tradycji Jarosławia są „Korzenie Ozimkowicza”. To połączenie soczewicy, warzyw korzeniowych oraz przypraw, które mogły funkcjonować w XVII-wiecznym Jarosławiu. Ukłonem w stronę mniejszości żydowskiej jest czulent. A oprócz tych potraw w ofercie są sałatki, zupy, pierogi, placki, dania rybne i mięsne. W planach jest ciągłe urozmaicanie oferty, oczywiście cały czas odwołującej się do tradycji miasta wielu kultur. – Liczymy, że uda nam się trafić w gusta klientów. Działając w tym biznesie, zaspokajamy najbardziej podstawową potrzebę człowieka. Widzimy nieraz, jak ludzie biegają po jedzenie. Dopracowujemy pod tym kątem ofertę, by były w niej dania na wynos – zaznacza Piotr Kaplita.

Oswojona „siwa kurka”

Siwa Kurka to „dziecko” Stowarzyszenia Muzyka Dawna w Jarosławiu, które ma 100 procent udziałów w spółce prowadzącej restaurację. Trzeba jednak podkreślić, że spółka ta to podmiot ekonomii społecznej, a więc taki, który nie jest nastawiony na zysk, a na realizację celów społecznych. Udało się pozyskać pieniądze na utworzenie miejsc pracy dla pięciu osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Nazwa restauracji, jak opowiadają jej twórcy, to zupełny przypadek. Nic ona nie znaczy i została wymyślona przez Pawła Kuźniara na potrzeby nazwy grupy inicjatywnej. – Siwa kurka wydała nam się miłym, bezpretensjonalnym, wesołym stworzeniem, które już się z nami oswoiło i z którym ludzie się zaprzyjaźniają – uśmiecha się Piotr Kaplita.

Wieczór w ogródku

Dopełnieniem dnia jest oferta na wieczór. W Siwej Kurce można w ciekawy sposób zakończyć dzień pełen wrażeń. Przy posiłku i kuflu piwa lub innym napoju. Jest to przyjemne zwłaszcza teraz, gdy pogoda sprzyja siedzeniu do późna w ogródku. A takim Siwa Kurka dysponuje i łatwo go rozpoznać, ponieważ ogródek przy kamienicy Rynek 6 wypełniają zarówno mieszkańcy, jak i turyści, którzy teraz licznie odwiedzają Jarosław. A już niebawem będzie tu pewnie jeszcze gwarniej, bo przecież do miasta zjadą uczestnicy Festiwalu Muzyki Dawnej „Pieśń Naszych Korzeni”, który organizuje stowarzyszenie. W planach są też inne wydarzenia kulturalne, podczas których słuchacze będą się mogli raczyć nie tylko muzyką, ale i smacznym jedzeniem.

hl

fot. Hubert Lewkowicz