Jarosławska Szopka Noworoczna

Zapraszamy do przeczytania Jarosławskiej Szopki Noworocznej.

CHÓR MIESZKAŃCÓW:

Gdy grudniowym wieje chłodem

I gdy San już ścięty lodem

Do Betlejem przez ten lód

Jarosławski bieży lud.

POSEŁ:
Juści, musim mrozu czekać,

By – jak nam tradycja mówi  –

Do Dzieciątka wspólnie jechać

By się w korku nie pogubić.

Bo most jeden to za mało

Drugi by się przydał odraz

Lecz do władzy o tym mówić

To jak gadać prosto w obraz!

STAROSTA:

Co pan pleciesz, panie chłopie?

Teraz jesteś taki chwat?

Sprzątamy jak po potopie

Gdy minęło osiem lat

Waszych rządów nieudanych!

Nieudolnych, zmarnowanych…

W Sejmie byłem i mówiłem.

Kłopot nasz im przedstawiłem.

Nikt już nas nie sponiewiera

Poszedł apel do premiera.

POSEŁ

To jest tylko prowizorka

Przecież wyszła Szydło z worka.

STAROSTA

Swe obawy w niebyt przełóż

Płonna będzie twa nadzieja

Teraz będzie Pan Mateusz!

Nowa polska epopeja.

POSŁANKA

Mówię Wam to ja – posłanka

Choć niejeden pewnie nierad

Na kłopoty dobra Anka

Załatwiłam dezyderat!

I już wiedzą tam w Warszawie

Obiecała dobra władza

Że się przyjrzy trudnej sprawie,  

co nam tutaj żyć przeszkadza.

BURMISTRZ I

Ach, to radni przeszkadzają

Inwestycje mi blokują

Absolutorium nie dają

Ciągle coś przeciw mnie knują.

Często „nie” od radnych słyszę

Więc o niecnej ich ochocie

Na Facebooku czasem piszę

Wieczorami, po robocie.  

CHÓR RADNYCH:

Pisanina się nie nada

Ciemny lud tego nie kupi

O miasto dobrze dba rada

Naród nie jest taki głupi.

Skoro o nas tyle mówisz

Może byś i to przybliżył

Napisz teraz, tak jak lubisz:

Kto podatki tu obniżył?

Choć nie chciałeś tego przecież,

Radni jednak uchwalili

By się ludziom żyło lepiej

Radni mili, moi mili.

WÓJT I

Z mieszkańcami nie jest łatwo

Wiele rzeczy im przeszkadza

I niektórzy mówią gładko,

Że niedobra nasza władza.

Moje pole borówkowe

Było komuś solą w oku

Teraz mam sale sądowe,

W których bywam już pół roku.

WÓJT II:

Nic to, nic to, mój kolego

U mnie są problemy spore

Lecz mieszkańcy mnie dlatego

Bronią przed tym… senatorem.

Poszli za mną aż do sądu

Wszyscy tam z transparentami:

Ręce precz od samorządu!

Z gminy precz z politykami!

BURMISTRZ II

Mówili: Radymno  – bieda

Ja się jednak nie poddałem.

Mówili, że nic się nie da

To im wszystkim pokazałem.

Zawsze gram w otwarte karty

Dyrektorkę od kultury

Odwołałem nie na żarty

By ją wybrać po raz wtóry.

BURMISTRZ I

I ja miałem, przyznać muszę

Z pewnym szkoły dyrektorem

Problem, nawet przed Ratuszem

zebrały się tłumy spore.

By w sondażach mi nie spadło

Urlop bezzwłocznie przerwałem

Choć słów gorzkich wiele padło

Wszystko tam poodmieniałem.

(BYŁY) DYREKTOR

Mój burmistrzu, mój kochany

Co jak perła w mieście błyszczysz

Że dla dobra nas te zmiany

dobrze przecież wiedzą wszyscy. 

Pismakami się nie przejmuj

Zawsze wezmę cię w obronę.

Twoje w sieci wynurzenia

Są po prostu - w punkt trafione!

CHÓR RADNYCH

Są w ratuszu i z tej gliny  –

warto przejrzeć w sieci strony

Każdy dzień bez wazeliny

Bezpowrotnie jest stracony.  

BURMISTRZ

Powiem tylko krótko radzie

I niech dobrze zważą słowa

Że ostatni rok w tym składzie

W przyszłym będzie rada nowa.

CHÓR RADNYCH

Walczy burmistrz obosiecznie

Bo i on też może przecież  

Żegnać szybko i skutecznie

się z burmistrza gabinetem.

CHÓR MIESZKAŃCÓW:

Przyszły rok jest wyjątkowy

Zamiast my tu do was biegać

Chcą z ulotek wasze głowy

O nasze głosy zabiegać.

Raz na długie cztery lata

W demokracji tak przyjęte

Przebieramy w kandydatach

Takie nasze prawo święte.

Wyżej pleców nie podskoczy

Stary, młody, mądry, durny

My powiemy, kto wyskoczy

Z naszych głosów pełnej urny.

Więc swe swary kończcie teraz

Bo, gdy tylko tak zechcemy

Wszystkich, czy ktoś rad, czy nierad

Do lamusa odeślemy!

Jest przy głosie ludu racja

Wiwat, wiwat demokracja!

KURTYNA

(po chwili zza kurtyny wychyla się Poseł)

POSEŁ

Chyba, że dokończą akcję

I rozwiążą demokrację.

Gdy im uda się intryga

To z wyborów będzie figa!